Για την
αστοχία ενός κανονισμού του ΚΑΠ , πήρα δημόσια θέση και το ξαναλέω. Όταν δύο
ομάδες ισοβαθμούν και έχουν ίδια αποτελέσματα στα μεταξύ τους παιχνίδια , ο
πρωταθλητής πρέπει να βγαίνει από αγώνα μπαράζ , μεταξύ των δύο ομάδων. Όχι
απαραίτητα λόγω διαβλητότητας , αλλά κυρίως στο ότι , μπορεί να βρεις στον
δρόμο σου μία ομάδα με ιδιαίτερα προβλήματα και να σημειώσεις πολλά γκολ ,
χωρίς καν να την σεβαστείς , όπως θα γινόταν , αν δεν έπαιζε ρόλο η διαφορά. Εν
πάσει περιπτώσει , όποια ομάδα κι αν δεν ανέβει είναι λίγο άδικο. Και το λέω
τώρα που για μας , ήρθαν όλα τέλεια , αλλά από την άλλη είμαι ο μόνος που μπορώ
να καταλάβω σε όλο το μέγεθος την πικρία που αφήνει , να φτάσεις στην πηγή και
να μην ξεδιψάσεις . Το ένιωσα πολλές φορές , γιατί τα συναισθήματα συνεχώς
μεταβάλλονταν. Στο ημίχρονο π.χ. , βλέπαμε να ξεμακραίνει το όνειρο για μας.
Αυτή η εναλλαγή συναισθημάτων , συμβαίνει τόσο έντονα ,κυρίως στον αθλητισμό
και ιδιαίτερα στο ποδόσφαιρο , που υπηρετούμε. Θέλω να μείνω , μόνο σε αυτό το
μεγαλείο και σε τίποτα άλλο αρνητικό , γιατί δυστυχώς , όλοι έχουμε προσδοκία
να βοηθηθούμε και κατηγορούμε άδικα τις περισσότερες φορές , το αυτονόητο ,
δηλαδή να παίξει ο καθένας για την αξιοπρέπειά του. Δεν το παίζω ηθικός ή πιο
ηθικός από άλλους , γιατί όλοι πέφτουμε σε αυτό το ολίσθημα , όταν νιώθουμε την
πίεση του αποτελέσματος.
Μακάρι να
μπορούσε η Επσανά να ανεβάσει δύο ομάδες , όπως οι άλλες μεγάλες ενώσεις ,
γιατί πραγματικά το πιστεύω , πως το πρωτάθλημα της Επσανά είναι ίσως από τα
δυσκολότερα .
Η αξία του
αντιπάλου , δίνει σαφώς μεγαλύτερη αξία σε ότι καταφέραμε. Με όλο τον σεβασμό ,
θέλω να συγχαρώ τους ποδοσφαιριστές μου , γιατί όσες φορές έπεσαν ,
ξανασηκώθηκαν και δεν τα παράτησαν.
Όσο για μένα
, αφιερώνω το πρωτάθλημα σε όλους όσους με αμφισβητούν και να πω , πως στον
αθλητισμό η αμφισβήτηση μας τρέφει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου