Eνας σχετικά άγνωστος προπονητής ο Άγγλος Τζο Μάντεν, έχει πει την πιο σωστή κουβέντα «όσο πιο λίγους κανόνες βάζει ένας προπονητής, τόσο λιγότεροι κανόνες υπάρχουν για να παραβούν οι παίκτες του».
Ο κόουτς της Θύελλας Διασταύρωσης, ο Πέτρος Τσιγκούλης, είναι θιασώτης αυτής της φιλοσοφίας και μαζί με τους παίκτες του έκαναν υπερήφανη τη Ραφήνα με την επική άνοδο στη Γ΄ εθνική κατηγορία.
Μιά ζωή από παιδί στα γήπεδα ως ποδοσφαιριστής – ξεκίνησε από την Ακαδημία του Απόλλωνα Αθηνών μαζί με τον αδελφό του Βασίλη – και μόλις από τα 29 χρόνια του (!) προπονητής.
Κάθισε στους πάγκους πολλών ομάδων (ακόμη και του Απόλλωνα στην Α΄ εθνική), ανέβασε και έσωσε ομάδες και ο δρόμος του έχει αξιοζήλευτες επιτυχίες. Σεμνός οικογενειάρχης, πατέρας δύο λαμπρών κοριτσιών και καθηγητής φυσικής αγωγής, ο Πέτρος μας ανοίγει την καρδιά του σε μιά όμορφη συζήτηση γιά το ποδόσφαιρο με επίκεντρο πάντα τον άνθρωπο.
Το αιώνιο ερώτημα στο ποδόσφαιρο κερδίζει ο προπονητής, οι παίκτες ή όλοι μαζί;
Όλοι μαζί κερδίζουμε και όλοι μαζί χάνουμε, αλλά όπως λένε κάποιοι «η νίκη έχει πολλούς πατεράδες, ενώ η ήττα είναι ορφανή». Δηλαδή στην νίκη θέλουν όλοι να φαίνονται και στην ήττα όλοι θέλουν να αποποιηθούν την όποια ευθύνη τους αναλογεί. Ως προπονητής παροτρύνω τους ποδοσφαιριστές να χαίρονται τη νίκη, αλλά να αξιολογούν όπως πρέπει και την ήττα . Από μια νίκη σίγουρα μαθαίνεις και κερδίζεις αυτοπεποίθηση, αλλά και από μία ήττα σίγουρα μαθαίνεις πολύ περισσότερα. Επίσης προτρέπω τους ποδοσφαιριστές, οποιοδήποτε κι αν είναι το αποτέλεσμα, την επόμενη μέρα να συνεχίζουμε την προσπάθεια και την προπόνηση με τον ίδιο ενθουσιασμό και την ίδια διάθεση.
Πίστεψες από την αρχή της σαιζόν στο όνειρο της ανόδου της Θύελλας;
Πραγματικά πίστευα από την αρχή πως η ομάδα κάθε μέρα θα γίνεται καλύτερη και πως θα μπορέσει να πρωταγωνιστήσει. Ο στόχος που θέσαμε με τα παιδιά ήταν «κάθε μέρα και καλύτεροι» και στο τέλος «θα κάναμε το ταμείο». Το γεγονός πως από την περσινή ομάδα αποχώρησαν πολλοί πρωτοκλασάτοι ποδοσφαιριστές, σίγουρα δεν μας έδινε και πολλά περιθώρια για αισιοδοξία, αλλά όταν υπάρχει θέληση, διάθεση για δουλειά και πίστη σε αυτό που κάνουμε, τα αποτελέσματα έρχονται.
Τι είχε αυτή η ομάδα, που δεν είχε καμία άλλη στην κατηγορία;
Είναι ομάδα με όλη την σημασία της λέξης. Έχει ένα καταπληκτικό διοικητικό συμβούλιο, που λύνει ότι πρόβλημα μπορεί να έχει η ομάδα, έχει συνέπεια, σταθερότητα στις απόψεις, υπομονή και πίστη στην δουλειά. Επίσης διαθέτει αξιοζήλευτες υποδομές, με πολύ σωστή και μεθοδική δουλειά και ένα τιμ πολύ καλών προπονητών. Οργάνωση, πρωτόγνωρη για ερασιτεχνικό σωματείο. Οικογενειακό κλίμα , με ηρεμία και φυσικά έχει την οικογένεια του επίτιμου προέδρου Γιώργου Λουκάτου, που δίνει απλόχερα στην ομάδα ότι χρειαστεί. Είναι το μεγάλο μας στήριγμα και μαζί με τον γιο του Σπύρο, αποτελούν την εγγύηση , την σιγουριά και την έμπνευση για όλη την ομάδα. Ο κ. Λουκάτος για την Θύελλα είναι τεράστιο κεφάλαιο, αλλά και για μένα προσωπικά , που τον γνωρίζω από τα ποδοσφαιρικά μου χρόνια. Με ανιδιοτέλεια προσφέρει συνέχεια ότι χρειαστεί η ομάδα και όχι μόνο στις χαρές και στις νίκες. Είναι συνέχεια δίπλα μας και δεν αφήνει τίποτα άλυτο.
Η λέξη προσφορά είναι συνώνυμη με την παρουσία του. Τον ευχαριστώ πραγματικά μέσα από την καρδιά μου, για την αγάπη του και την εμπιστοσύνη στο πρόσωπό μου και θα προσπαθώ συνεχώς να τον δικαιώνω.
Ποιό είναι το «μυστικό» γιά να γίνει μιά ποδοσφαιρική ομάδα «οικογένεια»;
Η συνέπεια, η ηρεμία, η οργάνωση, το οικογενειακό κλίμα , οι σωστές επιλογές επίσης, η δουλειά σε βάθος, η συνέχεια. Όλα αυτά ξεκινούν από το κεφάλι φυσικά. Από την διοίκηση, που έχει επιλέξει τον σωστό τρόπο λειτουργίας και κάνει συνέχεια προσπάθεια να βελτιώνει τις όποιες ατέλειες παρατηρεί, πάντα με γνώμονα την ομάδα, δηλαδή την ποδοσφαιρική μας οικογένεια.
Ο επόμενος στόχος είναι παράτολμος σαν παραμύθι η άνοδος στη Β΄ εθνική ή πιό ρεαλιστικός η αξιοπρεπής παραμονή στη Γ΄ εθνική;
Ο επόμενος στόχος είναι να παραμείνουμε στη Γ ΄ εθνική, διότι η ομάδα κατ ‘αρχήν αξίζει να βρίσκεται εκεί. Στη συνέχεια φυσικά, πάντα το λέω και το πιστεύω, πως στον αθλητισμό πάντα μπορείς να ξεπερνάς τον εαυτό σου και να μην έχεις «ταβάνι» στα όνειρά σου. Προσγειωμένοι σίγουρα, γιατί γνωρίζουμε τις δυσκολίες της νέας κατηγορίας και τις ομάδες με την πλούσια ιστορία που θα αντιμετωπίσουμε, αλλά ήδη η ομάδα έχει την εμπειρία και ξέρει πολύ καλύτερα να οργανωθεί γι αυτό.
Η ομάδα χρειάζεται ενισχύσεις με άλλους παίκτες;
Θα ενισχυθεί όπου και όπως πρέπει στις μεταγραφές, με πίστη όμως στον κορμό των γηγενών ποδοσφαιριστών. Θα γίνουν πολύ προσεκτικές επιλογές , από ποδοσφαιριστές που έχουν την ανάλογη εμπειρία , αλλά και την δίψα για διάκριση, μέσα από την επιτυχία της ομάδας. Κάθε φορά και σε κάθε σαιζόν, λέω στους ποδοσφαιριστές μου κάτι που ισχύει απόλυτα. Πως οι ποδοσφαιρικοί μου ήρωες είναι εκείνοι, για εκείνη την στιγμή και στην συγκεκριμένη ομάδα. Σίγουρα, αν έφτιαχνα την ιδανική ενδεκάδα σε όλες τις ομάδες που έχω εργαστεί, από την φετινή Θύελλα θα είχα αρκετούς . Το θέμα όμως είναι, πως στην φετινή προσπάθεια τους έβαλα όλους και όλοι μαζί από το μικρότερο ως το μεγαλύτερο γρανάζι συνθέσαμε αυτήν την υπέροχη ομάδα , που σημείωσε 28 νίκες , 6 ισοπαλίες και 2 ήττες. Είναι οι φετινοί ποδοσφαιρικοί μου ήρωες.
Ποιός προπονητής διεθνώς είναι το προτυπό σου;
Υπάρχουν πολλοί σπουδαίοι προπονητές σε όλο τον κόσμο, που έχουν προσφέρει πολλά στην πρόοδο του αθλήματος. Άλλοι έχουν πάρει τίτλους και άλλοι όχι. Συνήθως τα φώτα πέφτουν στους τίτλους , αλλά προσωπικά δεν έχω κάποιον ως πρότυπο. Θαυμάζω πολλούς, αλλά πιο πολύ μπορεί να θαυμάσω έναν άγνωστο προπονητή που δουλεύει κάτω από δύσκολες συνθήκες και χωρίς να μπορεί να επιλέξει 100% το υλικό του και να παρουσιάζει μία ομάδα συγκροτημένη, πειθαρχημένοι και με συνεχή βήματα προόδου. Μου αρέσουν βέβαια γενικά οι ήρεμοι προπονητές και όσοι είναι καινοτόμοι πάνω στην δουλειά , δηλαδή εκείνοι που προσπαθούν να εξελίξουν τον τρόπο παιχνιδιού, με σωστή ανάπτυξη, με σωστή αμυντική τακτική αλλά και με καλογυμνασμένες ομάδες.
Το ποδόσφαιρο τι πρόσφερε στη ζωή σου ως παίκτης και ως προπονητής;
Μου έχει προσφέρει πάρα πολλά. Σίγουρα την ευκαιρία και την χαρά να αγωνιστώ ως ποδοσφαιριστής, πράγμα που με έμαθε να αθλούμαι, να έχω καλή φυσική κατάσταση, να βελτιώσω αδυναμίες του χαρακτήρα μου, να νιώσω τη σημασία της προσπάθειας και της ομαδικότητας , να αποκτήσω πολλούς φίλους και συναθλητές και φυσικά την ευκαιρία να συνεχίσω ως προπονητής, πράγμα που το ένιωσα πολύ νέος και ήθελα να το ακολουθήσω με πολύ όρεξη, ειδικά όταν συνδύασα και τις σπουδές μου στα ΤΕΦΑΑ με αυτήν την προοπτική. Μπορεί όπως λένε, οι χαρές στο ποδόσφαιρο να είναι λιγότερες από τις λύπες, αλλά το βεβαιώνω, πως αυτό το συναίσθημα που νιώθεις στο ποδόσφαιρο και γενικά στον αθλητισμό, είναι τόσο σπουδαίο και τόσο έντονο, που αξίζει να κάνεις πολλές θυσίες.
Σου λείπει το χορτάρι και το κοντό σορτσάκι;
Ποιός δεν θα ήθελε να παρέμενε συνέχεια νέος και να μπορεί να χαίρεται το παιχνίδι. Πάντα στην ψυχή παραμένουμε παιδιά, υπάρχει όμως η πραγματικότητα που δεν είναι άλλη από αυτή, πως όλα έχουν αρχή – μέση και τέλος. Υπάρχει φυσιολογική φθορά, γι’αυτό επέλεξα να παίζω πλέον ως προπονητής και να χαίρομαι το παιχνίδι από ένα άλλο πόστο.Πάντα όμως όταν μου δίνεται η ευκαιρία θέλω να παίζω, συνήθως με παλαίμαχους για κάποιον κοινωνικό σκοπό και να συναντώ παλιούς συμπαίκτες.
Τι σχέδια έχεις ως πρόεδρος των προπονητών ανατολικής Αττικής;
Να είναι ο σύνδεσμος «ζωντανός» , να λειτουργεί , να κάνει συνεχώς επιμορφώσεις, μέσα από ωραίες εκδηλώσεις, συνέδρια, ημερίδες. Να έχουμε καλή συνεργασία με την ΕΠΣΑΝΑ και να συμμετέχουμε στην βελτίωση των πρωταθλημάτων, να βελτιώνεται συνεχώς η εικόνα του προπονητή , να τηρούμε έναν κώδικα σωστής συμπεριφοράς και δεοντολογίας , να επιτελούμε ειδικά στα τμήματα υποδομής παιδαγωγικό ρόλο. Έχουμε πολλές ιδέες και πολύ διάθεση και το κυριότερο είμαστε μια καλή παρέα, με ανοιχτή την πόρτα σε όποιον συνάδελφο θέλει να προσφέρει.
πηγή: εφημερίδα «ανατολική ακτή»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου